“Elke dag fiets ik naar mijn werk, omdat ik van fietsen houd. Op een dag zag ik een oude man in het zonnetje op een bak zitten, met zijn rollator naast hem. Hij zat er de twee weken erop elke dag. (… ) Het was Thorkild, een 97-jarige oude man en bewoner van een verzorgingshuis. Ik ga jullie vertellen hoe ik hem leerde kennen en hoe dat mijn leven veranderde. Ik dacht: de oude man, Thorkild, zal het fietsen wel missen, en vervolgens: hoe krijg ik hem weer op de fiets? Ik kreeg die gedachte maar niet uit mijn hoofd. Op een mooie augustusmorgen kwam ik onaangekodigd aan bij het verpleeghuis met een gehuurde riksja.”
Zo beschrijft initiatiefnemer Ole Kassow uit Kopenhagen het begin van zijn project Cycling without Age. Een gouden idee, dat inmiddels is uitgewaaierd naar 51 steden in achttien landen. Ole ging fietsen met ouderen, mensen die vaak niet meer buiten kwamen, en reed ze langs de plekken waar ze gewoond en gewerkt hadden. Tijdens het fietsen sprak hij met de ouderen over hun levens. De ouderen genoten er met volle teugen van. Ole vertelt: “Wanneer we oud worden, verliezen we de getuigen van onze verhalen en levens. Stel je voor dat er niemand mee is die heeft meegemaakt wat jij hebt meegemaakt. Stel je voor dat je niemand meer hebt om mee te lachen of te huilen. En stel je voor dat je weet dat je verhalen met jou zullen verdwijnen”.
Het fietsen leverde grote positieve gevolgen op: Sommige verpleeghuisbewoners begonnen weer te praten. Dementerende bewoners verloren hun agressie en zorgden voor een vrolijke sfeer wanneer ze terugkwamen van het fietsen. Blinde bewoners legden aan vrijwiligers uit dat fietsen draait om het gebruik van je zintuigen. Bloemen ruiken, naar de vogels luisteren en de wind in je haar voelen. Ole: “Ik kon het er niet meer mee eens zijn, daar gaat het om: we vechten voor het recht van oudere om de wind in hun haar te voelen”.
De Fietsersbond gaat in 2015 veel aandacht besteden aan prettige steden voor jong en oud. Toen we lazen over Cycling Without Age dachten we: dat moeten wij in Nederland ook gaan doen. Er komen steeds meer ouderen, de kranten staan vol over de veranderingen in de zorg en de participatiesamenleving, veel van de leden van de Fietsersbond vinden het vast leuk om met ouderen te gaan fietsen, we kunnen onze ervaringen met de fietsschool inbrengen. Het idee is niet: wat kan de overheid doen voor de Fietsersbond, maar wat kan de Fietsersbond doen voor de samenleving.
We zijn ons wat gaan oriënteren en kwamen erachter dat er in verschillende Nederlandse plaatsen al andere mensen enthousiast met het idee aan de slag zijn. We spraken met mensen uit Nijmegen, Amersfoort en Leusden en weten dat er initiatieven zijn in Vledder, Best en Teylingen. Inmiddels hebben we contact gelegd met Ole en zijn Deense organisatie, zij zouden het geweldig vinden wanneer de Fietsersbond de Nederlandse partner voor Cycling Without Age kan worden. Gesprekken daarover zullen de komende tijd gevoerd worden. Ondertussen hopen we dat de initiatieven die er lokaal zijn snel tot mooie concrete activiteiten zullen leiden.
Wil je jouw visie geven op het initiatief? Reageer dan op dit blog.
Wil je een initiatief beginnen in jouw plaats? Meld je dan aan via dit formulier.
Wil je meer informatie over Cycling Without Age? Ga dan naarhttps://www.fietsenallejaren.nl.
Het hele verhaal van Ole is ook op deze website te vinden als TedX-lezing: https://fietsenallejaren.nl/ted/
Wim Bot,
Beleidsmedewerker Fietsersbond
Wat een super initiatief! Wat fijn dat deze mensen toch nog kunnen genieten van het fietsen ondanks ze dit niet zelfstandig meer kunnen. Ik hoop dat dit kan worden uitgebreid en het in meerdere verzorgingstehuizen kan worden ingevoerd.