Onlangs werd ik door Jos Huisman van Fietsen Alle Jaren Landelijk benaderd met een leuke vraag: Ron Potiphar uit Australië is in Nederland op vakantie en zou graag in contact komen met een Nederlands FAJ-clubje, in de buurt van Amsterdam. Hij rijdt thuis ook voor Cycling Whithout Age, en is nieuwsgierig naar hoe dat bij ons werkt.
Na enig mailverkeer werd de afspraak gemaakt: hij zou naar Alkmaar komen treinen en met mij meegaan naar één van mijn vaste adressen: een dagbestedingscentrum voor ouderen in Oudorp.
Op het station, waar onze riksja gestald is, kwam hij mij al snel tegemoet. Een riksja is lekker opvallend. Na een kort kennismakingspraatje merkte ik al snel dat het heel goed klikte. Wat is dat toch bijzonder, die wereldwijde gezamenlijke passie.
De introductie van Ron bij de groep werd heel leuk opgepakt, iedereen was meteen geïnteresseerd, en verbaasd dat ze in Australië op dezelfde manier met riksja’s op pad gaan. Ik heb mijn passagiers gevraagd wat zij het leukst vonden om aan Ron te laten zien, en natuurlijk werd dat de oude binnenstad van Alkmaar.
Ron vertelde dat het oudste gebouw in Australië van 1880 is, dus de vele 17e-eeuwse huizen, hofjes en andere gebouwen en nauwe straatjes waren best bijzonder voor hem. Na een uurtje rondrijden had hij nog lang niet alles gezien wat Alkmaar te bieden heeft, maar toch had hij er een leuk beeld van gekregen. En mijn passagiers waren de gastvrouwen.
Ron was ook geïnteresseerd in onze ouderenzorg, en de financiering daarvan. In Australië is dat veel meer privaat dan bij ons, waardoor instellingen daar zelfs naar CWA toe komen met een bak geld en vragen of zij dat ajb willen besteden aan riksja’s en ritten daarmee om zo aantrekkelijk mogelijk te zijn voor hun potentiële klanten. Zo verwierven zij 9 riksja’s en een busje voor het vervoer van die riksja’s naar de startlocaties. Want hun regio is 130 km groot! Geen wonder dat hij Alkmaar in zijn facebookpost beschreef als: “a pretty little village just outside the city” . Dat is dus een half uur met de intercity trein.
Tijdens onze lunch achteraf in een aardig Oekraïens restaurantje (hoe internationaal wil je het hebben?) praatten we nog lang na. Hij heeft b.v. echt heel goede en inspirerende ervaringen met fondsenwerving. Bedrijven willen graag doneren als zij maar met een aantrekkelijke foto in beeld komen als goede gever. Juist de bedrijven die wel wat goodwill kunnen gebruiken. Misschien kunnen wij Tata Steel eens benaderen? Zij hebben een vrijwilliger met een professionele achtergrond op dat gebied. Geen gek idee om na te volgen.
Ook hebben zij afspraken met instellingen om de riksja half om half te betalen, onderhoud en verzekering worden door de instelling betaald, vrijwilligers worden door CWA geleverd en de beschikbare dagen worden ook verdeeld. Dus vaste weekdagen voor de instelling en voor CWA. Lijkt me een goede deal met win-win afspraken.
Gevoed en gelaafd, niet alleen met eten en drinken maar ook met inspiratie namen we afscheid van elkaar, met uitwisseling van contactgegevens.
28-7-23, Clemy van Koningsbruggen.
Fietsenallejarenalkmaar@gmail.com
Wat een leuk verhaal. Groet, Guus.