Het relaas van een piloot uit Delft:
Eenmaal aangekomen bij Hoeve Biesland ontmoetten wij een heer. Hij keek ons enigszins misprijzend aan. ‘Jullie noemen dat een riksja maar dat is helemaal geen riksja’ sprak hij verontwaardigd. ‘Dat is een betjak, uit Indonesië’. Hij sprak met autoriteit want hij had een junglehoed op. ‘Een riksja komt uit Japan en daar zitten de mensen áchter de bestuurder’. Jullie weten helemaal niet hoe het zit!’ Beduusd keken wij vanuit onze …. ehh fietstaxi naar de tropengeleerde. ‘Ach zo ja’ zei ik schuchter, ‘ik zal het aan de directie doorgeven’. ‘As je maar goed zit’ bromde de voor mij gezeten passagier Cor, “Ja en in Japan fietsen ze niet maar lopen ze, da’s anders” vulde zijn medepassagiere vinnig aan. We voelden ons ineens heel sterk met ons drieën. De tropengeleerde frommelde wat aan zijn hoed. en wij keken elkaar vol voldoening aan.
En met onze alomvattende waarheden wendden wij de steven en fietsten blijmoedig verder.
Het bleef gewoon een fijne middag.
